स्याङ्जाको वालिङ-१४ उपल्लो पेखुका मेघनाथ पौडेलले बाख्रापालनबाट मनग्य आम्दानी गर्दै आएका छन्।
२०५९ सालमा पौडेलले एउटा माउ बाख्रा पालेर सुरु गरे पनि तीन वर्षपछि २०६२ सालयता व्यावसायिक रूपमा बाख्रापालन थालेका हुन्। २०६२ सालमा ‘मेघनाथ बाख्रा प्रजनन तथा नश्ल सुधार उद्योग’ संस्था दर्ता गरी बाख्राको मासुभन्दा पनि बीउका लागि काम गर्दै आएका छन्। पौडेलले अहिले शुद्ध बोयर जातको बाख्राका बोका र पाठी बिक्री गरी मनग्य आम्दानी गर्दै आएका छन्।
'मैले मासुलाई भन्दा बीउका लागि बोयर जातको शुद्ध बोका र पाठी बिक्री गर्दै आएको छु', उनले भने। बाख्रापालनबाट सबै खर्च कटाएर वार्षिक १२ लाख रुपैयाँ आम्दानी हुँदै आएको पौडेल बताउँछन्। यहाँ उत्पादन भएको शुद्ध बोयर जातको बोका तथा पाठीको माग देशका विभिन्न जिल्लाबाट आउने गरेको छ।
'यहाँ उत्पादन भएका बोयर जातको बोका तथा पाठीलाई बीउका रूपमा देशका विभिन्न जिल्लाबाट माग हुने गरेको छ', उनले भने, 'उत्पादन गर्नसके बजारको कुनै समस्या छैन, मागअनुसार उत्पादन गर्न सकिएको छैन।'
बाख्रापालनका लागि आवश्यक घाँस उनले ६५-७० रोपनी क्षेत्रफलमा लगाएका छन्। उन्नत र आधुनिक भुइँ तथा डाले घाँस प्रशस्तै छ।
जिल्ला पशुसेवा कार्यालयबाट पटक-पटक अनुदानसहित नमूना फर्मका रूपमा समेत उनी पुरस्कृत भइसकेका छन्। 'बाख्रापालन गर्नुपूर्व पाँच वर्ष शिक्षण पेसा र २० महिना विदेशमा रोजगारी गरेँ', पौडेलले भने, 'म ती दुवै कामबाट सन्तुष्ट भइनँ र गाई, भैँसी, कुखुरा पाल्ने सोच बनाएँ तर गाउँको भूगोलअनुसार सम्भव नदेखेपछि बाख्रापालनलाई व्यावसायिक रूपमा अगाडि बढाएको हुँ।'
