अँध्यारो दिन, चिसो बिहान
सपना बोकी हिँडे जहान
कहिलेकाहीँ चम्किए पल
तर पलले भन्यो, अझै चल।
भाग्य होइन, जसले हराउँछ
गन्तव्य त आफैले बनाउँछ
पीडा र पतनले सिकाउँछ कुरा
भित्र हुन्छ इच्छाशक्ति अटुट धुरा।
सफलता आए, साना भए
तर सपना ती सजीव रहे
हुरीले रोक्न खोजे पनि
उठ्ने मन त नथाक्ने रहे।
शान्त हृदय, कोमल चाल
हरेक बिहान नयाँ कथन
जीवन बाँच्नु मात्रै होइन
मनको उज्यालो दीप झैँ जलन।