Nepal's Digital Newspaper :: नेपालको डिजिटल पत्रिका :: Setopati

सविता बुढा

'छोराछोरीले सुख दिएकै छन्, खासै मन दुखाउने गरेका छैनन्'

सविता बुढासोमबार, वैशाख २४, २०८१

आटोसँग दुध र घिउ खान पनि समय पर्खिनुपर्छ र?

भगवती पाण्डेआइतबार, वैशाख २३, २०८१

'विदेश जाँदा स्वास्थ्य खराब भयो अनि धेरै पछि परेँ'

रोहित महतोशुक्रबार, वैशाख २१, २०८१

'म आफैँ अध्यक्ष छु, रमाइलो छ नि समाज!'

भगवती पाण्डेबुधबार, वैशाख १९, २०८१

'माओवादीले मेरो खरानी फुकेर खेदेपछि बहुतै चित्त दुखेको थियो'

राजु अधिकारीसोमबार, वैशाख १७, २०८१

'मादल बजेपछि नाचुँ नाचुँ लागिहाल्छ...'

राजेश घिमिरेआइतबार, वैशाख १६, २०८१

'पाहुनालाई लिन जाने गाडी किन्न मन छ'

दीपकजंग शाहीशुक्रबार, वैशाख १४, २०८१

'१५ वर्षको हुँदा धेरै खुसी भएको थिएँ'

सविता बुढाबुधबार, वैशाख १२, २०८१

प्रतीकात्मक तस्बिर।

'दु:ख परे पनि, मनमा शान्ति लिएर बाँच्ने हो'

दीपकजंग शाहीमंगलबार, वैशाख ११, २०८१

'चुनावमा रातभरि नसुती झण्डा बनाइदिएँ, मिहिनेतको पैसा दिएनन् चित्त दुख्यो'

सविता बुढासोमबार, वैशाख १०, २०८१

'बुहारी गुमाएको पिर लागिरहन्छ'

नारायण खड्काआइतबार, वैशाख ९, २०८१

'विदेशमा नेपालीभन्दा भारतीयलाई बढी तलब दिन्छ, सरकारले बराबर मागोस्'

रोहित महतोशुक्रबार, वैशाख ७, २०८१

'मेरो घरवालाको नाम सुकरातीपछि जुन पर्व आउँछ त्यही हो'

रोहित महतोबिहीबार, वैशाख ६, २०८१

'आमाले दु:ख नगरेको भए...'

राजेश घिमिरेबुधबार, वैशाख ५, २०८१

युकेको स्वीटर लगाउने लक्ष्मीको चाहना

भगवती पाण्डेमंगलबार, वैशाख ४, २०८१

'आमाबुवाले जबरजस्ती बिहे गरिदिएपछि भागेर पोखरा गएँ'

राजेश घिमिरेसोमबार, वैशाख ३, २०८१

'श्रीमती बितेपछि निद्रा आउन छोड्यो'

रोहित महतोआइतबार, वैशाख २, २०८१

'सुविधा खोज्दै सहर पस्न नपरे हुन्थ्यो'

दीपकजंग शाहीशनिबार, वैशाख १, २०८१

'भोट दिनेजस्ता कोही छैनन्, अर्को चुनावमा आफैं पो उठ्छु कि!'

भगवती पाण्डेशुक्रबार, चैत ३०, २०८०

'बिहेमा धेरै खुसी भएँ त्यसपछि त समस्याले घेरिहाल्यो'

रोहित महतोबिहीबार, चैत २९, २०८०

'बिहेपछि छोरा छुट्टिँदा साह्रै चित्त दुखेको थियो'

राजु अधिकारीबुधबार, चैत २८, २०८०

'१० वर्षअघि हो धेरै चित्त दुखेको, धेरै खुसी भएको'

दीपकजंग शाहीमंगलबार, चैत २७, २०८०

'निधारमा बिन्दी लाउँछु, अनि खिच्नु है फोटो!'

भगवती पाण्डेआइतबार, चैत २५, २०८०

'श्रीमानले दिएको धोकाले धेरै रूवायो'

रोहित महतोशनिबार, चैत २४, २०८०

'उनीहरूले आइसक्रिम खाएर पैसा दिएनन्, उल्टै कुटौंलाझैं गरे'

नारायण खड्काबिहीबार, चैत २२, २०८०

'खुसी हुने त्यस्तो कुनै दिन नै आएन'

रोहित महतोमंगलबार, चैत २०, २०८०

'छोरा घाइते हुँदा ऋण लाग्यो, तिर्न नसकेर काम गर्न इन्डिया गयो'

सविता बुढासोमबार, चैत १९, २०८०

'सापटी लगेकाहरूसँग पैसा फिर्ता लिन तारेखजस्तै धाउनुपर्‍यो!'

नारायण खड्काआइतबार, चैत १८, २०८०

'चित्त दुखिरहन्छ, चिन्ता हट्दै हट्दैन'

सविता बुढाशुक्रबार, चैत १६, २०८०

'लाउन, खान मन लाग्यो भने मनमा साँचेर राख्दिनँ'

भगवती पाण्डेबिहीबार, चैत १५, २०८०