उ यहीँ छे, यतै कतै छे,
तर हामी एक हुने सूत्र कतै भौँतारिरहेको छ
उसको हृदयमा मेरो थोरै अंश छ
मेरो मनमा उसको अनन्त आगो सल्किरहेको छ।
थोरै सम्झना, थोरै स्पर्श
तर हामी कहिल्यै एक हुन नसक्ने संघर्ष-
मन भाँचिन्छ, भावना कराउँछ
तर नियतको ढोका ढुङ्गाजस्तो कठोर भएर उभिन्छ।
उसको हाँसो मेरो सासमा घुल्दैन
मेरो आँसु उसको आँखामा डुब्दैन
हामी एउटै भए पनि
यो समय, यो भाग्यको दूरीले
हामीलाई अलग राखिरहन्छ।
कसैले नदेख्ने रातको अँध्यारोमा
म उसको यादमा झर्छु
जसरी चिसो हावामा ज्वालाको धुवाँ उड्छ
उसको नाम मेरो ओठबाट झरिरहन्छ
जसरी हिउँमा रातको चिसोमा रातो फूल झर्छ।
हामी मिल्न सक्दैनौँ
तर हरेक धड्कन, हरेक सास
हाम्रो अनकही युद्धको प्रमाण हो
उसको हृदयमा मेरो पर्खाल छ
मेरो मनमा उसको आगो सल्किरहेछ।
अब तिमी मेरो होइन
तर यो प्रेमको धुवाँ
सधैँ मेरो आत्मामा जलिरहनेछ—
अन्धकारमा उज्यालो झैँ
तटस्थ नभई, सधैँ बलिरहनेछ।
माया अधूरो, दूरी अनन्त
तर स्मृतिको तीव्रता अमर छ
हामी अलग भए पनि
हामी बिचको यो संघर्ष
सधैँ मेरो हृदयको भित्री युद्धको
प्रतीक भएर बसिरहनेछ।
-1746009348.jpg)
