गोरखास्थित प्रसिद्ध धार्मिकस्थल मनकामना मन्दिरको पुनर्निर्माण ३ वर्ष लगाएर सकिएको छ।
करिब १२ करोड (सरकारबाट प्राप्त ४ करोड र भक्तजनबाट ८ करोड) संकलन गरेर मन्दिर पुरानै स्वरूप (प्यागोडा) शैलीमा पुनर्निर्माण गरिएको हो।
गोरखाका राजा राम शाहकी रानीले करिब ४ सय वर्षअघि अर्थात् १७ औं शताब्दीमा यो मन्दिर बनाएको मानिन्छ।
यो मन्दिर भूकम्पअघि नै जीर्ण भइसकेको थियो। २०७२ वैशाख १२ को भूकम्पले थप क्षति पुर्यायो।
वि.सं. १९९०, २०४५ र २०७२ का भूकम्पको धक्काबाट यो मन्दिर नढले पनि यसका केही भागमा भने क्षति भयो।
मनकामना मन्दिरमा दिनहुँ स्वदेशी र विदेशी गरी पाँच हजार हाराहारीमा भक्तजन पूजाअर्चनाका लागि आउँछन्। मनको इच्छा पूरा हुने भएकोले यस मन्दिरको नाम मनकामना राखिएको मानिन्छ।
यहाँ नेपालीका अलवा भारतीय भक्तजनको दसैँलगायत चाडवाडका बेला घुइँचो लाग्छ। यहाँ मगर थरी पूजारी छन्। अहिले इन्सानबहादुर थापा मगर पूजारी हुन्।
मन्दिर पुनर्निर्माण समय अवधिभर आँगनमा टहरो बनाएर पूजाआजा गरियो। दसैँदेखि भक्तजनका लागि पुनर्निर्माण गरिएको मन्दिर खुला गर्ने तयारी छ। मन्दिर पुनर्निर्माण कार्य पुरातत्व विभागका इञ्जिनियरको निगरानीमा जीर्णोद्धार समितिले गरेको हो। जसको संयोजक नरेन्द्रबाबु श्रेष्ठ छन्।
हामीले मनकामना मन्दिर भत्काउनुपूर्वदेखि पुनर्निर्माण सकिँदासम्मको १७ फोटो राखेका छौं।
मन्दिर भत्काउनुपूर्व क्षमा पूजा गरिएको थियो। गजुर झिक्ने बेला पनि क्षमा पूजा गरियो। अब मन्दिर प्रवेशका दिन पनि पूजा गरिन्छ। मन्दिर जीर्णोद्धार समयभर मुख्य मूर्तिलाई काठको घेरा बनाएर सुरक्षित राखिएको थियो।
मन्दिरको छानामा १८ किलोग्राम सुनको जलप लगाएर सुनौलो बनाइएको छ। मन्दिरमा सिमेन्ट प्रयोग गरिएको छैन चुनासुर्कीको जोडाइ छ भने भूकम्प प्रतिरोधी बनाइएको छ। मन्दिरको आँगनमा ढुंगा छाप्ने काम बाँकी छ।
भत्काउनु पूर्वको मनकामना मन्दिर।
भूकम्पले क्षति पुर्याएपछि टेको लगाइएको मन्दिर।
मन्दिर भत्काउन क्षमा पूजा गरिँदै।
गजुर झिक्नको लागि खट निर्माण गरिँदै।
गजुर झिक्ने तयारी गरिँदै।
मन्दिर भत्काउन खटिएका कामदार।
मन्दिरको झ्याल बनाउँदै कालीगढ।
गजुर झिक्न क्षमा पूजा।
मन्दिरको गजुर।
गजुरलाई यसरी भण्डारण गरिएको थियो।
टहरोमा मनकामना मन्दिर।
काठको बाकसले ढाकिएको मनकामना
जग पूजा गरिँदै।
पुनर्निर्माणमा प्रयोग भएको इट्टा।
तामाको पातामा सुनको जलप लगाउँदै।
जलप लगाउन सुन तयार गरिँदै।
पुनर्निर्माण भएको मन्दिर। तस्बिर : कैलाश बाबु श्रेष्ठ 
