कविता
आखिर एक कवि न हुँ
हर कोहीको कविता कोर्छु म।
सजीव निर्जीव सबै सँग
सुमधुर सम्बन्ध जोड्छु म ॥
सिधा वाक्यहरूलाई
दायाँ बायाँ मोड्छु म।
लोप उन्मुख शब्दहरूलाई
रंगीन मसीले गोड्छु म॥
लेख्ने लहर झल्किएमा
खानपिन पनि छोड्छु म।
गाह्रो अप्ठ्यारो शब्द भेटे
कलमद्वारा फोड्छु म॥
आखिर एक कवि न हुँ
हर कोहीको कविता कोर्छु म।।।
सबैले भन्ने गर्दछ
कविहरू भावुक हुन्छ रे ।
काल्पनिक कथाले पनि
मुटु नै चिसिक्क छुन्छ रे ॥
हुनत हो म कोमल छु
अरूले जे भने पनि सहन्छु म ।
कोही झम्टिएर आए भने
हात मिलाऊँ है मित्र भन्छु म ॥
आखिर एक कवि न हुँ
हर कोहीको कविता कोर्छु म।।।।
एकैछिनको फुर्सदमा पनि
कपी र कलममै रमाउँछु म ।
यसैको रसमा भुल्नले
मित्रहरूको प्रेम गुमाउँछु म ॥
देशको स्थिति,परिस्थिति
एकै ठाउँमा जोड्छु म ।
सन्देश स्वरूप सबलाई
कविता बनाई छोड्छु म ॥
आखिर एक कवि न हुँ
हर कोहीको कविता कोर्छु म ।
सजीव निर्जीव सबैसँग
सुमधुर सम्बन्ध जोड्छु म ॥
-1746009348.jpg)
