एउटा उमेर तिमीसँग
बाँच्न मन छ
थोत्रिएको शरीर
जर्जर हड्डीहरूको मूक संगीत बोकेर
तिमीसँगै हाँस्न मन छ
हावा चल्दा झरेका पातजस्तै
मेरो यो जीवनको अन्तिम रंग
तिम्रा आँखाको उज्यालोमा मिसाउन मन छ।
केही पल, केही समय
जस्तोसुकै ऋतु आए पनि
फुल्न छाडेका फूलहरूको सुगन्ध लिएर
एउटा बूढो उमेर
झरीले भिजेको काठजस्तो कमजोर
तर प्रेमले सधैँ हरियाली मुटु लिएर
तिमीलाई प्रेम गर्न मन छ।
एक टुक्रा मुस्कान
जुन पहाडको काखमा उम्रिएको फूलझैँ
सानो तर सधैँ जीवन्त
तिम्रा ओठमा फुलाइरहन मन छ
प्रेमले भरिएको त्यो मुटु
जसले समयको रफ्तारलाई पनि चुनौती दिएको छ
र मलाई अझै कति गहिराइले माया गर्न सक्छ
त्यो अनुभूति गर्न मन छ।
के तिमी स्वीकार गर्नेछौ?
त्यो थकित तर अझै नथाकेको मनलाई
त्यो बुढ्यौलीको काँधमा बसेको तरुण प्रेमलाई?
प्रेमले ओतप्रोत तिम्रा अहिलेका शब्द वाणीहरू
के ती त्यति बेला पनि यस्तै मिठास बोकेर
हाम्रा काँपिरहेका ओठहरूबाट प्रस्फुरण हुनेछन्?
के तिमी स्वीकार गर्नेछौ?
त्यो काँपिरहेको हात, यो थाकेको सास?
अझै तिम्रा लागि मात्र बाँचेको मनलाई?
जब हाम्रा कपाल सेतै फुल्नेछन्
प्रेमले सिँगारिएका तिम्रा शब्दहरू
के ती त्यति बेला पनि
हाम्रा आँखाहरूबिच मूक प्रेमको कविता कोर्नेछन्?
बाचा गर प्रिय,
यो प्रेम बुढ्यौलीसम्म पनि उस्तै रहोस्—
जब हाम्रा कपालमा समयले सेता रेसाहरू बुन्नेछ
र हाम्रा हातका रेखाहरूले
जीवनका अनगिन्ती कथा बोल्नेछन्
तब पनि यो प्रेम
आकाशको कालो क्यानभासमा
चम्किरहेका ताराहरू जस्तै उज्यालो र जीवन्त रहोस्।
जब हाम्रा आँखाहरू धमिलिन थाल्नेछन्
र पाइलाहरू सुस्ताउनेछन्
तब पनि तिम्रा शब्दहरूले मेरो हृदयमा
प्रेमको कविता कोर्नेछन्
र मेरा मौन भावनाहरूले तिमीलाई
अनन्तताको आलिङ्गनमा बाँधिरहनेछन्।
बाचा गर
यो प्रेम समयको कठोर हावाले उडाउन नसकोस्
न त बुढ्यौलीको कमजोरीले मेटाउन सकोस्।
बाचा गर प्रिय
तिम्रो प्रेम अन्तिम श्वाससम्म अनन्त, अपार र अथाह रहनेछ।
जब हाम्रा दिनहरू गन्न सकिने बन्नेछन्
तब पनि यो प्रेम
हाम्रा आत्माहरूबिचको अमर संवाद बनेर
अन्तिम साससम्म उस्तै ताजा र जीवन्त रहनेछ।
-1753341424.jpeg)
-1753341424.jpeg)
-1746009348.jpg)
