नेपाली कांग्रेसका केन्द्रीय सदस्य अजयबाबु शिवाकोटीले विशेष महाधिवेशन टार्ने हो भने पुस २९ गतेअघि १५ औं महाधिवेशन गर्नुपर्ने बताएका छन्।
सानेपामा आज बसेको केन्द्रीय समिति बैठकमा बोल्दै उनले भने, ‘तपाईंहरु विधान मान्नुहुन्छ भने मंसिरभित्र महाधिवेशन गर्न तयार हुनुस्। विशेष महाधिवेशन टार्ने हो भने पुष २९ अघि १५ औं महाधिवेशनको कार्यतालिकामा सहमति जनाउनुस्। नत्र विधानले बाध्य बनाउने विशेष महाधिवेशन रोक्न कसरी सक्नुहुन्छ जबाफ दिनुस्।’
उनले कार्यसमितिमा रहेको बहुमतको बलमा विशेष महाधिवेशन रोके के हुन्छ पार्टीले सोचेको छ कि छैन भन्ने प्रश्न पनि गरेका थिए।
‘कहिले महाधिवेशन प्रतिनिधिहरूको म्याद सकियो भन्देको छ। कहिले ५४ प्रतिशत भनेका न हुन सनाखत हुँदा आधा पनि हुँदैन भनेको छ। मिलाउने भन्दा पनि थप ध्रुवीकृत गरेको छ। चुनाव अघि नियमित महाधिवेशन नगर्ने विशेषको पक्षमा निर्णय नगर्ने विषयलाई प्रतिष्ठाको लडाइँ बनाएर के गर्न खोजेको? कार्यवाहक सभापतिज्यू यसमा गम्भीर भएर सोचेर निर्णयमा पुग्न आग्रह गर्दछु। हामी तपाईंको साथमा छौं,’ उनले भने।
साथै शिवाकोटीले परम्परागत मतदाता वर्गले कांग्रेसलाई चेतावनी दिइरहेको पनि बताए।
‘नयाँ पुस्ताको आक्रोशको कुरा पटक पटकका बैठकमा ल्याएर सुनायौं तर कानमा कपास खाँदेर बस्नुभयो। कार्यकर्तालाई अनुदानको वस्तु ठान्नुभयो। संवाद गर्नुभएन निर्देशन मात्र दिइरहनुभयो। पार्टीभित्रका नेपोकिड्स शैलीमा हुर्किएका नेताहरू अहिले पनि अनेक तरिकाले कार्यकर्तालाई अपमान गरिरहनुभएको छ,’ उनले भने, ‘कार्यकर्तालाई सुन्नुस्, नहेप्नुस्।’
यस्तो छ शिवाकोटीको भनाइ:
सर्वप्रथम जेनजी पुस्ताले भदौ २३ र २४ मा गरेको अकल्पनीय आन्दोलनको क्रममा साहदत प्राप्त गर्नुभएको सबै नागरिकप्रति हार्दिक श्रद्धासुमन अर्पण गर्दै उनीहरूका परिवारजनमा समवेदना प्रकट गर्दछु। साथै सोही आन्दोलनका क्रममा घाइते भइ उपचारमा रहेका सबैप्रति सहानुभूति जनाउँदै उचित उपचारको व्यवस्था तथा घटनामा संलग्नहरूलाई कानुनी दायरामा ल्याउन सरकारसँग माग गर्दछु।
हाम्रो केन्द्रीय कार्यालय र देशभरका कैयन कार्यालयमा गरिएको आगजनी, तोडफोड र लुटपाटको भत्सर्ना गर्छु। पार्टी सभापति शेरबहादुर देउवा र उहाँकी धर्मपत्नी केन्द्रीय सदस्य आरजु राणा देउवामाथि सांघातिक आक्रमण भइ हाल उपचारका क्रममा सिंगापुर हुनुहुन्छ। म उहाँहरुको शिघ्र स्वास्थ्य लाभको कामना गर्दछु।
समय बलवान कि सत्ता
गीतामा कृष्ण अर्जुन संवादका क्रममा एउटा प्रसङ्ग आउँछ समय बलवान की व्यक्ति? समयक्रममा अनेक बलवान व्यक्तिहरुको उदय हुन्छ। समयलाई नबुझी अघि बढे त्यस्ता बलवान व्यक्तिहरू पनि समयसँगै कसरी हराए महाभारतमा कैयन उदाहरण छन्। गीतकार राजेन्द्र रिजाल गायक दीपक खरेलको आवाजमार्फत भन्छन्, " समयले मानिसलाई कहाँ कहाँ पुर्याउँछ।" भदौ २४ पछि तपाई हामी पनि एक्लै बस्दा सायद गीताको त्यो प्रसंग र दीपक खरेलको गीतको याद आउँदो हो। अचानक सत्ताबाट सडकमा आइपुगेका हामीलाई पनि सयमले सत्तालाई कहाँ कहाँ पुर्याउँछ भन्ने भावको गीत मुखमा आउनु अन्यथा भएन।
यो बैठकमा भएका कुरा सुन्दा अझै पनि समयको चेतलाई बुझ्ने प्रयास भएको मैले महसुस गर्न पाएको छैन। भदौ २३ अघि र पछिको समय र परिस्थितिको विश्लेषण गर्नुको साँटो त्यसलाई बिर्सेर अघि बढ्ने प्रयासमा गरिरहेका छौं। पार्टीले वर्तमानमा भोग्नुपरेका चुनौती र समस्या हल गर्न सामूहिक प्रयास गर्नुको साँटो गुटगत स्वार्थबाट बाहिर निस्कन सकेका छैनौं। पटक पटक परिवर्तनका लागि भएका आन्दोलनको नेतृत्व गरेको कांग्रेस सहितकै देशका दलका विरुद्ध पहिलोपटक किन यति ठूलो विद्रोह भयो समिक्षा गरेर आगामी बाटो तय गर्नुपर्नेमा अहिले पनि वर्चस्वको लडाइँमा व्यस्त छौं किन?
आक्रोश विद्रोहमा रूपान्तरण
बैठकमा जेनजी आन्दोलन र विकसित राजनीतिक घटनाक्रमसँग जोडिएर कुरा उठेको छ। जेनजी विद्रोह किन भयो यसको सघन समीक्षा हुनुपर्छ। जिम्मेवारीमा रहँदा हामीले कति नागरिकको अपेक्षामा खरो उत्रिएर काम गर्यौ यसको व्यापक चर्चा हुनुपर्छ। पछिल्ला तीस बर्षमा हाम्रा नेतृत्वमा बनेको होस वा हाम्रो सहभागिता रहेको सरकारले शुसासन दिन, भ्रष्टाचार घटाउन, नातावाद कृपावाद हटाउन काम भएको नागरिकले अनुभुत गरेनन्। अर्थतन्त्र सबल बनाएर स्वदेशमै रोजगारी सिर्जना गर्ने भन्दा पनि युवाहरूलाई विदेशमै पठाइ रेमिट्यान्स भित्र्याउने अर्थतन्त्रको पक्षपोषण गर्ने हाम्रो नीति देखियो। विचौलीया तथा कमिसन एजेन्टहरुले नेताहरुलाई अघी राखेर देश चलाए। स्वदेशमा संघर्ष गरिरहेका हुन् वा विदेशमा अध्ययन तथा रोजगारीमा पुगेका नागरिकले नेता तथा तिनका परिवारको छोराछोरीको तुलना गर्दा आफूलाई साह्रै निरिह महशुस गरे। राज्यको साधन स्रोत राज्यसत्ताको वरिपरि रहेका विचौलिया, एजेण्ट, नोकरशाही, सभ्रान्त र केही नेताहरुको इकोसिस्टम वरिपरि मात्र घुमिरहेको देखेपछि जो कोहिको मन पनि आन्दोलित हुने नै थियो। यस्ता इकोसिस्टम अन्तर्गत रहेकाहरुको छोराछोरी र आफन्तको सार्वजनिक जीवनलाई जेन्जी पुस्ताले थुक निलेर टुलुटुलु हेरेर बसेन। पटक पटक व्यवस्था परिवर्तन भए पनि मुठ्ठीभरको मात्र अवस्था फेरिने तर हाम्रो किन फेरिन सकेन भनेर प्रश्न उठाइरह्यो। रूष्ट रहेको जेन्जी पुस्ता इकोसिस्टमका छोराछोरीलाई "नेपोकिड्स" र " नेपोवेवीज " नाम दिएर उनीहरूको भण्डाफोरमा उत्रियो। यसरी तिनले आफ्नो समकालिनहरूको मात्र भण्डाफोर गरेका थिएनन् उनीहरूले इकोसिस्टममा जोडिएका हर पात्र र प्रवृतीको भण्डाफोर गरेका थिए। शुसासनको माग, भ्रष्टाचारको विरोध उनीहरूको मूल एजेण्डा थियो।
०६२-६३ सालको परिवर्तन नदेखेका पुस्ताले पुराना राजनीतिक दलहरुले शासन सत्ता चलाउन सुरू गरेको ०४६ साल यता सार्वजनिक पदमा आसिन सबैको सम्पति छानबिनको माग गरे। आम नागरिकमा लोकप्रिय हुँदै गएको यो मागले जेनजीलाई सडकमा ल्याउने अवस्था सिर्जना गर्यो। हाम्रै समेत सहभागितामा बनेको सरकारले सोसल मिडियामा सिर्जना गरेको अवरोधले आगोमा घीउ थप्ने काम भयो। सडकमा आएका बिद्रोही जेन्जी पुस्ताले ३० घण्टामै करिव दुई तिहाइको सरकारलाई सत्ताच्यूत गर्दै भाग्ने अवस्थामा पुर्यायो। प्रधानमन्त्री, मन्त्रीहरू, नेताहरू कि सेनाको शरणमा कि आफन्तकोमा भूमिगत हुने अवस्था आयो। शान्त पार्ने प्रयास नभएको नागरिकहरूको आक्रोशको ज्वालाले देशै जल्यो। आज यस्को दोष बिद्रोही जेन्जी पुस्तालाई लागे पनि नागरिकमा भड्केको आक्रोशको ज्वाला समयमै शान्त पार्ने प्रयास नगरेको मूल नेतृत्व मुख्य दोषी हो। यदि देश जल्ने कुरामा कोहि असफल हो भने नागरिकलाई विश्वास र भरोसा दिलाएर आक्रोश शान्त गराउन पनि पहल नगरेको राजनीतिक दलका मूल नेतृत्व असफल भएको हो।
पार्टीलाई इतिहासकै रक्षात्मक बनाउने नेतृत्वलाई नयाँ पुस्ताले कसरी सम्झने?
सभापति शेरबहादुर देउवाले २०८२ असारमा आफ्नो रिटायरमेन्टको समय आएको संकेत गर्नुभएको थियो। असोजको अन्तिममा सुरू भएको यो वैठकमा सभापतिज्यूले कार्यवाहक दिएर जाँदै गर्दा पार्टीलाई एक ढिक्का बनाएर लान प्रष्टसँग भन्नुभएको छ।
असारको वैठकमै सभापतिज्यूलाई सम्बोधन गर्दै मैले भनेको थिए, "तपाईंको उमेर समूहदेखि जेन्जी हुँदै अल्फा पुस्तासम्मको भावना समेट्दै आम नागरिकको बीचमा फेरि पनि नेपाली कांग्रेसलाई लोकप्रिय पार्टी बनाउने चुनौती छ। यो चुनौती पार्टीभित्र मर्यादा, अनुशासन र एकता बीना सम्भव छैन।"
सोही बैठकमै भनेको थिएँ, "जेन्जी पुस्ताको भावनालाई आत्मसात गर्दै उनीहरुसँग सहकार्य गर्ने र विश्वासको पुनर्निर्माण गर्ने दिशामा केन्द्रीय कार्यसमितिले ठोस योजना ल्याओस्।"
हामीसँग नयाँ पुस्ता जोडिन हिच्किचाइरहेको र पुरानो पुस्ता बिच्किरहेको कारण हामीले खोजौं भनेर सम्झाएको थिए। तर यी र यस्ता वैठकमा हामीले राखेको धारणा अरण्यरोदन मात्र हुँदै आयो। बैठकमा फगत धारणा मात्र राखिएको थिएन, कार्यक्रम ल्याएर सम्वन्धित पक्षलाई सम्वोधन गरियोस भन्ने आग्रह थियो। तर बिडम्वना हाम्रो आवाजलाई एक कानले सुनेर अर्को कानले उडाइयो। केन्द्रीय समितिको वैठकमा राखिएको बिषय त मतलव गरिँदैन भने नागरिकले सामाजिक सञ्जाल लगायत विभिन्न माध्यमममार्फत राखिएका धारणालाई समेटेर तपाईं हामीले कहिले निर्णय गर्छौं?
सामाजिक सञ्जालमाथि अवरोध नगरियोस भनेर हामीले गरेको आग्रहलाई नसुनिएपछि वाध्य भएर दबाब दिन सरोकारवाला पक्षसँग सडकमा पनि पुग्यौं। सरकारले सामाजिक संजालमा लगाइएको अवरोध हटाउन पार्टी नेतृत्वको ध्यानाकर्षण गरायौं। प्रेस तथा अभिव्यक्ति स्वतन्त्रताको हिमायती नेपाली कांग्रेस आफ्नो मूल्य मान्यतामा कसैसँग सम्झौता गर्दैन भन्ने अपेक्षा विपरितका घटनाक्रम त्यसबेला भोग्नुपर्यो। आफ्नै नेता कार्यकर्ताका कुरा नसुन्ने नियति यहाँ पनि दोहोरियो। परिणाम हाम्रो अगाडी ताजै छ।
अप्ठ्यारो बेलामा सानो समूहमा मात्र सीमित नगरी वृहत सहभागितामा बैठक गरी निर्णय गरियोस् भन्ने हाम्रो प्रार्थनालाई वेवास्ता गरियो। बरू पदाधिकारी, पूर्व पदाधिकारी, कार्यसम्पादन भन्ने नाममा तहगत अलमल गरियो। त्यस्ता बैठकले रगतको आहालमा डुबेको सरकारमा रहेका आफ्ना प्रतिनिधिहरूलाई समेत तत्काल फिर्ता बोलाएन, बरू सत्ताप्रति आशक्ति र सरकारको नेतृत्वकर्ताप्रति वफादारी देखाइयो। केन्द्रीय समितिको बैठक बोलाउन गरेको आग्रहलाई लत्याइयो। "अझै Gen Z लाई नजर अन्दाज गर्ने हो भने सत्तामा बसेकाहरूले जिटी गुण्टा कसे हुन्छ" भनेर वाध्य भएर सामाजिक संजालमा धारणा राख्न पुग्नुपर्यो। प्रदर्शनमा उत्रिएका नागरिकको रगतको दाग लिएर सरकारमा बस्नु हुँदैन सरकारबाट अलग हुनुस भन्दा पनि केका लागि अलमल गरेर बसेको? पार्टीलाई किन अनिर्णयको बन्दी बनाएको? पार्टीलाई इतिहासकै रक्षात्मक बनाउने तपाईंहरूलाई आउने पुस्ताका कांग्रेसीहरूले कसरी सम्झने?
कार्यकर्तालाई सुन्नुस्, नहेप्नुस्
परम्परागत मतदाता वर्गले चेतावनी दिइरहेको थियो। नयाँ पुस्ताको आक्रोशको कुरा पटक पटकका बैठकमा ल्याएर सुनायौं तर कानमा कपास खाँदेर बस्नुभयो। कार्यकर्तालाई अनुदानको वस्तु ठान्नुभयो। संवाद गर्नुभएन निर्देशन मात्र दिइरहनुभयो। पार्टीभित्रका नेपोकिड्स शैलीमा हुर्किएका नेताहरु अहिले पनि अनेक तरिकाले कार्यकर्तालाई अपमान गरिरहनुभएको छ।
महाधिवेशन प्रक्रियामा अबरोध किन?
क्रियाशिल सदस्यताको विषयमा ३२ वटा परिपत्र पठाउँदा पनि मातहतका तहले समयमा काम गर्दैनन् भने त्यसको जवाफदेही को हुने? अग्रज तथा नेता साथीहरूकै जिल्लामा क्रियाशिल सदस्यता नटुंगेको की टुंग्याउन नदिएको? टुंग्याइएको ठाउँको फोन गरिगरि केन्द्रमा पठाउन किन रोकेको? एकातिर प्रक्रियालाई अवरुद्ध गर्न लाग्ने अनि बाहिर चाहि महाधिवशेन गर्न समयले भ्याइँदैन भन्ने दोहोरो चरित्र किन देखाएको? एमालेले पार्टी महाधिवेशनको मिति तोकेर तयारीमा जुटिसक्यो हामी भने मंसिरमा महाधिशवेशन गर्न सक्दैनौ भ्याउँदैनौ भनेर किन हिँडिरहेको? चुनाव पछि मात्र महाधिवेशन भन्ने राग टिकट वाँड्नैका लागि हो भने प्रष्ट भन्नुपर्यो। होइन भने महाधिवेशन धकेल्नु पर्ने कुन प्रयोजनका लागि?
कुलिङ पिरियडमा किन नजरअन्दाज?
पार्टी महाधिवेशन र स्थानीय तहको चुनावबीच कम्तिमा डेढदेखि २ बर्षको कुलिङ पिरियड राखेमात्र स्थानीय तहको चुनावमा हामीले राम्रो नतिजा ल्याउन सक्छौं। त्यसको सकारात्मक प्रभाव संसदीय चुनावमा पनि पर्छ भनेर २ बर्षअघिको बैठकमा धारणा राखेको थिए। त्यसलाई पार्टी नेतृत्वले नजरअन्दाज गर्यो। महासमिति वैठकअघि महामन्त्रीले कार्यतालिका पेस गरेर महाधिवशेन सुनिश्चित गर्न खोजेको हाम्रो बुझाइ थियो। विडम्बना त्यो कार्यतालिका पछि गायव भयो। डेढ वर्षअघि २०८२ मंसिरमा महाधिवेशन सुनिश्चित गर्न कुलिङ पिरियड सहित ल्याइएको त्यो कार्यतालिका के कारणले केन्द्रीय समितिमा रोकेको? प्रत्येक चुनावमा नयाँ नेतृत्वसहित जाने पार्टी परम्परा विपरित यो पटक भने किन चुनाव पछि मात्र महाधिवेशन भनेर रट लगाइरहेको ? कसरी हामी यस्तो सेलेक्टीभ हुन सक्छौं?
हाम्रै कारण विशेष महाधिवेशन
भदौ २३ यता देश, पार्टी, हामी सबै फरक परिस्थितिमा आइपुगेका छौं। व्यक्तिगत रुपमा हामी जति आहत छौं पार्टी पनि त्यतिकै आहत छ। यो परिस्थितिमा पार्टीमा परिवर्तन अनिवार्य शर्त भएको छ। पुराना भन्ने वित्तिकै दुत्कारिने अवस्था बनेको छ। बदलिएर आए मात्र अपनाउने नागरिक सन्देश सुन्नु हाम्रो वाध्यता हो। नीति र नेतृत्व परिवर्तन गरेर मात्र चुनावमा आउ भन्ने नागरिक र कार्यकर्ताको भावना सतहमा प्रकट भइरहेको छ। त्यसका लागि समयमै पार्टीको महाधिवेशन गर्न दवाव दिन देश तथा विदेशमा रहेका महाधिवेशन प्रतिनिधि नेता कार्यकर्ताले विशेष महाधिवेशनको माग गर्ने अवस्था बन्यो।
कांग्रेसको इतिहासमै पहिलो पटक महाधिवेशन प्रतिनिधिहरुले हस्ताक्षर गरेर विशेष महाधिवेशनको माग भएको छ। विधानत ४० प्रतिशतले हस्ताक्षरसहित माग गरेमा गर्नैपर्ने वाध्यता रहेको बिशेष महाधिवशेनका लागि २४८८ अर्थात करिव ५५ प्रतिशतले हस्ताक्षर गरेर कार्यवाहक सभापतिलाई केन्द्रीय कार्यालयमा १०१ दर्ता नम्वरमा दर्ता गरि बुझाइएको अवस्था छ। यो अवस्थामा केन्द्रीय कार्यसमितिको यो बैठक सहभागि हामी सबैले विकेक पुर्याएर निर्णय लिनुपर्ने छ। अग्रज नेताहरूप्रति उच्च सम्मान व्यक्त गर्दै गर्दा पनि कतिपय घटनाक्रमले उहाँहरूप्रतिको विश्वास खण्डित हुने अवस्था सिर्जना भइरहेको छ। अग्रज नेताहरूले कुरा मिलाउनुहोला भनेको त उल्टो द्वन्द्वमा लैजान खोज्नुभएको संकेत देखिन थालेको छ।
असोजतिर संसद पुनर्स्थापनाको माग राख्ने नेताहरू अहिले महाधिवेशन धकेल्न पुनर्स्थापनाको माग छोडेर निर्वाचन प्राथमिकता हो भन्न थाल्नुभएको छ। चुनाव हर लोकतन्त्रवादीले स्वीकार्ने विषय हो। तर त्यसका लागि पहिला पार्टीलाई ठीक ठाउँमा राखौ भन्ने न हो। यहाँ नेताहरूको हठसँग आम नागरिक र कार्यकर्ताको भावना मिल्न सकेको छैन।
असोज २९ गते दर्ता भएको प्रस्ताव अनुसार पुस २८ भित्र विशेष महाधिवेशन गर्नुपर्ने वैधानिक वाध्यता हुँदाहँदै पनि हामी त्यसलाई नजरअन्दाज गर्दै हस्ताक्षरकर्ताहरूलाई अपमान गर्दै महाधिवेशन नै चुनावपछि वैशाखतिर सार्ने प्रस्ताव गर्छौ भने यो भन्दा भद्दा मजाक के हुन्छ? कहिले महाधिवेशन प्रतिनिधिहरूको म्याद सकियो भन्देको छ। कहिले ५४ प्रतिशत भनेका न हुन सनाखत हुँदा आधा पनि हुँदैन भनेको छ। मिलाउने भन्दा पनि थप ध्रुवीकृत गरेको छ। तपाईंहरु विधान मान्नुहुन्छ भने मंसिरभित्र महाधिवेशन गर्न तयार हुनुस्। विशेष महाधिवेशन टार्ने हो भने पुष २९ अघि १५ औं महाधिवेशनको कार्यतालिकामा सहमति जनाउनुस्। नत्र विधानले बाध्य बनाउने विशेष महाधिवेशन रोक्न कसरी सक्नुहुन्छ जबाफ दिनुस्। तपाईंहरूले कार्यसमितिमा रहेको बहुमतको बलमा रोक्नुभयो भने पनि हस्ताक्षरकर्ताहरूले बिशेष महाधिवेशनको प्रक्रियामा गए भने त्यो अवस्थामा के हुन्छ सोच्नुभएको छ? चुनाव अघि नियमित महाधिवेशन नगर्ने विशेषको पक्षमा निर्णय नगर्ने विषयलाई प्रतिष्ठाको लडाइँ बनाएर के गर्न खोजेको? कार्यवाहक सभापतिज्यू यसमा गम्भीर भएर सोचेर निर्णयमा पुग्न आग्रह गर्दछु। हामी तपाईंको साथमा छौं।
पार्टीमा जेन्जीको प्रतिनिधित्व
वडादेखि जिल्ला तहसम्म ३० बर्षमुनिका पुस्तालाई प्रतिनिधित्व गराउने व्यवस्था हाम्रो विधानमा छ। बिशेष महाधिवेशनबाट कार्यसमिति निर्वाचित भएर आएको अवस्थामा केन्द्रीय कार्यसमितिमा यो पटक मनोनित गरि यसपछिका नियमित महाधिवेशनमा विधान संसोधन गरि जेन्जी उमेर समूहको कम्तिमा १५ प्रतिशत प्रतिनिधी सुनिश्चित हुने व्यवस्था मिलाउन यो वैठकले संकल्प गरोस।
२०७९ असार बसेको वैठकमा नयाँ पुस्तालाई सम्वोधन गर्ने कार्यक्रम ल्याउँन गरेको आग्रहलाई पुन दोहोर्याउँदै ४० बर्ष मुनिका यूवा पुस्तालाई कम्तिमा ५० प्रतिशत प्रत्यक्ष उमेद्वार बनाउने गरि योजना तय गर्न यो वैठकमा जोडदार माग गर्दछु।
जेनजी लक्षित पार्टी कार्यक्रम
२०८० साल पुषमा भएको वैठकमा नयाँ पुस्तासँग कांग्रेस अभियानको आवश्यकताको बारेमा लामै चर्चा गरेको थिए। २०८१ साउनमा भएको वैठकमा नयाँ पुस्तासँग कांग्रेस अभियानको आवश्यकताको बारेमा पुन: चर्चा गरेको थिए। सो वैठकमा धारणा राख्ने क्रममा भनेको थिए, "खासगरि यो वैठकमा प्रतिनिधित्व नभएको उमेर समूहको नयाँ पुस्ता आज तपाइ हामीप्रति आक्रामक छ। जस्लाई हामीले चिनेर पनि नजर अन्दाज गरेका छौं। यहि पुस्तालाई संघीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्रका विरोधीहरुले सबैभन्दा बढी वहकाइ रहेको छ? हो यहि कुराको उत्तर खोज्न पनि नयाँ पुस्ता लक्षित कार्यक्रम अझ सार्थक र सघन रुपमा ल्याउनु पर्दछ। पार्टीमा नयाँ पुस्ताको प्रवेशलाई बढाउने कार्यक्रमको डिजाइन गर्नुपर्यो । नयाँ पुस्तासँग कांग्रेस संवादमा जाने कार्यक्रम ल्याउनु जरुरी छ।" भदौको घटनाक्रमबाट पाठ सिक्दै पार्टीका सांगठनिक अभियानमा नयाँ पुस्ता लक्षित कार्यक्रम ल्याउन आग्रह गर्दछु।
लोकतन्त्रका लागि अग्रज पुस्ताले कति मूल्य चुकाएको थियो यो जान्नु अघि नै त्यही पुस्ताले बाटो विराउँदा विकृत भएको राजनीति र कुशासनको अनेक काण्ड देख्न अभिसप्त भएको नयाँ पुस्ता आज तपाइ हामीप्रति आक्रामक भएको हो। जस्लाई हामीले चिनेर पनि नजर अन्दाज गरेका थियौं। ०८० पुषको वैठकमा राखेको त्यो भनाइ आज पनि सान्दर्भिक लागेर फेरि दोहोर्याएको छु। "हामीले नजरअन्दाज गरेको पुस्ता त्यो अरु कोहि होइन तपाई हाम्रै भाइबहिनी र छोराछोरी हुन्। तर ती आज किन हाम्रा कुरा भन्दा अरुका कुरा पत्याइरहेका छन्? किन तपाइलाई मुख दिएर मन अन्तै दिइरहेका छन्? कसरी यहि पुस्तालाई संघीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्रका विरोधीहरुले सबैभन्दा बढी वहकाइ रहेको छ? फगत सूचना प्रविधीको प्रयोग गरेर कांग्रेसलाई रक्षात्मक बनाइयो भन्ने कुराको अर्थ रहन्न। नयाँ पुस्ता हो सूचना प्रविधिको प्रयोग जति गर्छ विवेकी पनि उत्तिकै छ। यो पुस्ता की तपाईलाई कन्भिन्स गर्छ की तपाईले उसलाई कन्भिन्स गर्नुपर्छ। तर हाम्रा गतिविधी, आचरण र व्यवहारका कारण यो विवेकी पुस्ता हामीबाट टाढा भइरहेको छ।"
२०८० असोज ५को बैठकमा नेतृत्वप्रतिको आशा निराशामा परिणत भइरहेको स्मरण गराएको थिएँ। पार्टीमा नयाँ पुस्ताको प्रवेश न्यून किन छ? किन हाम्रा कार्यक्रममा यूवाहरुको संख्या घट्दो छ समिक्षाका लागि गरिएका आग्रह यो वैठकले नै गम्भिरतापूर्वक लिएन। विवेकसँगै विद्रोही चेत भएको र तीक्ष्ण बुद्धिको नयाँ पुस्ता हाम्रो प्राथमिकतामा हो भने नयाँ पुस्तासँग नेपाली कांग्रेस अभियान पनि तत्काल ल्याइयोस, नयाँ पुस्तासँग कांग्रेस संवादमा जाने निर्णय होस भन्ने हाम्रो आग्रहलाई हिजो वेवास्ता गरिए पनि यो वैठकले अपनाओस्।
संविधान संसोधन
एमालेसँग सत्ता सहकार्य गर्दै गर्दा व्यवस्था, पद्धती, प्रक्रियामा सुधार गर्दै देशमा स्थिरता दिन संविधान संसोधन गरिने बताइयो तर त्यसलाई सत्ताको भर्याङ चढेसँग विर्सिइयो। आज पनि नागरिकस्तरमा संविधान संसोधन एउटा मुद्दा जवर्जस्त बनिरहेको छ। यो मुद्दालाई सम्बोधन गर्न पार्टीले अहिले पनि विलम्ब गर्नुहुन्न।
-1746009348.jpg)
