साथी, हात समाउने उपस्थिति मात्र होइन
हात छोडेर आफ्नै बाटो हिँड्न सिकाउने चेतना हो
साथी, मौन प्रश्न हो
जसले उत्तर खोज्न बाध्य बनाउँछ
र साथी जोखिम हो
जो सजिलो होइन
तर सही दिशातिर धकेल्छ।
साथी!
जो सधैँ सहमत हुन्छ
ऊ आरामदायी हुन सक्छ
तर विवेकको साथी हुँदैन
साथी ऐना हो— तर चाकरी गर्ने होइन
सत्य देखाउने।
सोच सिकाउने साथी शक्ति हो
सोच बन्द गराउने खतरा
आदिम साथी आगो थियो—
अन्धकार चिरेर उज्यालो ल्याउने
आधुनिक साथी प्रविधि भयो—
संसार नजिक ल्याउने
तर सोच्न छोड्ने खतरा बोकेर
भविष्यको साथी विवेक हो—
जहाँ नैतिकता र चेतनाको
गठबन्धन हुन्छ।
चल साथी मान्छे हो,
अचल साथी विचार
पुस्तक, स्मृति, दर्शन—
समय पार गर्ने
मौन साथीहरू हुन्।
आर्थिक साथी शोषण होइन,
अवसर बाँड्छ
सामाजिक साथी भेदभाव होइन,
समता फैलाउँछ।
राजनीतिक साथी अन्धभक्त होइन,
सचेत नागरिक बनाउँछ।
नैतिक साथी सजिलो होइन,
तर कठिनाइमा पनि
सत्य रोज्न सिकाउँछ।
युद्धको साथी हतियार बोकेर आउँछ
मिलापको साथी संवाद।
निर्माणको साथी इमान बोकेर आउँछ
ध्वंसको साथी लोभ।
इतिहास साक्षी छ—
युद्धलाई गौरव भन्ने साथी
सबैभन्दा खतरनाक हुन्छ।
श्रीमती, छोरा–छोरी पनि साथी हुन्
यदि सुन्ने हिम्मत छ भने।
जहाँ आदेश मात्र छ
त्यहाँ सम्बन्ध हुन्छ—
साथ हुँदैन।
साथी संख्याले होइन,
दृष्टिले फरक पर्छ।
कसैले हात समात्छ
कसैले आँखा खोल्छ।
कसैले हाँसोमा साथ दिन्छ,
कसैलाई संघर्षमा चिनिन्छ।
कहिलेकाहीँ दुःख साथी हुन्छ— सिकाउन
कहिलेकाहीँ असफलता साथी हुन्छ— जगाउन
सबैभन्दा दुर्लभ
र सबैभन्दा साँचो साथी
आफ्नै विवेक हो—
जो भीडमा पनि
एक्लै उभिन सक्ने
साहस दिन्छ।