तिम्रो छातीमा छन् पुराना निशानहरू—
डाइनोसरको हड्डी जस्तो चिरिएका
समुद्रका राजाहरू अझै सुस्ताइरहेका छन्
हिउँले ढाकेको प्रागैतिहासिक चट्टान जस्तो।
वृक्षको ठुटामा बेरिएको हावा
ज्वालामुखीको रक्तमा जमेको आगो
मानवले छोडेका भग्नावशेषहरू—
मिट्टीको भाँडा, इँटाको टुक्रा, सिक्कामा चम्किएको समय।
पुरातनपन्थी इतिहास सम्हालेर राख्छन्
तर विज्ञानको प्रश्न उनीहरूको छातीमा गोली जस्तो।
धुलो र ढुङ्गामा लेखिएको दर्शन
टुक्रामा लुकेको भविष्य।
म हिँड्छु यी निशानहरूबिच—
मेरो हाँसो, मेरो क्रोध, मेरो प्रश्न
सबै अर्को अवशेष बन्नेछन्।
पुरातनपन्थीलाई आँखा खोल्ने चट्याङ्गको चमक जस्तो।
यी अवशेषहरू सत्य हुन्—
तर मेरो कदमले ढुंगालाई चिरेर इतिहासलाई फाट्नेछ
र जुन शान्ति उनीहरूले बचाएको सोच्थे
त्यो केवल मेरो प्रहारको प्रतिध्वनि बन्नेछ।